NUPM nemanja radionica_small

Novo u popularnoj muzici: Portret kompozitora Nemanje Radivojevića (online event)

22/11/2020
20:00 - 21:00


Od 20. do 22. novembra u Omladinskom centru CK13 održaće se rezidencija kompozitora Nemanje Radivojevića. Rezidencija uključuje kompozitorov radioničarski rad sa lokalnim muzičarima, javno izvođenje Radivojevićevih dela i razgovor sa kompozitorom.

Radionica “re-konstrukcija” podrazumeva rad Nemanje Radivojevića i učesnika radionice na različitim mogućim pravcima interpretacije muzičkog dela kompozitora kroz tri paradigmatična pristupa: 1) na osnovu partiture; 2) na osnovu snimka; 3) na osnovu seta pravila za improvizovanje.

Ideja ukrštanja različitih pristupa rekreiranju muzike proizilazi iz istraživanja različitih dinamika stvaranja, sviranja i reprodukovanja muzike i poroznosti različitih muzičkih stilova. U tom smislu, cilj radionice je da se fenomen nove komponovane muzike približi muzičarima sa impro i džez scene Novog Sada, kao i stvaranje prilike za kompozitora i muzičare da re-konstruišu kompozicije i uspostave odnose jednakosti i transformativnosti. Muzičari pristupaju delu na osnovu kompozitorovog uvida, a kompozitor iznova otkriva delo kroz neortodoksnu interpretaciju muzičara. Motiv je da se u zajedničkom poduhvatu kompozitora i muzičara iznova otkrije delo na osnovu instrumenata, muzičkog i životnog iskustva. Ovakva postavka omogućava široko polje pristupa interpretacije dela i ono je upravo mesto susreta.

Učesnici i izvođači:

Marko Ćurčić – el.bas
Daniel More – ud, luper
Sava Botić – sintisajzeri
Nikola Kašaš – sintisajzer
Ivan Burka – vibrafon, elektronika
Branko Latinčić – saksofon

Online nastup učesnika radionice, kao prezentacija zajedničkog rada, održaće se u nedelju, 22. novembra od 20h u Omladinskom centru CK13.

Tehnička realizacija:
Dimitrije Jakovljević, Aleksej Vislavski

Produkcija:
Omladinski centar CK13

Rezidencija se odvija uz podršku Ernst von Siemens Music Foundation i Sekretarijata za kulturu Grada Novog Sada.


Biografija Nemanje Radivojevića:

Nemanja Radivojević je diplomirao gitaru na Akademiiji umetnosti u Novom Sadu, zatim završio master studije iz teorije muzike u Ženevi i kompozicije u klasi Ksavijera Dajera (Xavier Dayer) u Bernu. Pored tog redovnog obrazovanja, Radivojević se uporedo usavrašavao na master klasovima i radionicama istaknutih savremenih kompozitora, poput Simona Steen-Andersena, Franka Bedrosijana, Tristana Muraija, Majkla Finisija i drugih.

Radivojević je zaposlen kao asistent profesora Dajera na odseku za kompoziciju Univerziteta u Bernu. Takođe je angažovan kao naučni saradnik na projektu o mikrotonalnoj muzici 20. i 21. veka, pod upravom dr Romana Brotbeka, u okviru koga radi na doktorskoj tezi o mikrotonalnim elementima u muzici francuskog kompozitora Žan-Kloda Risea (Jean-Claude Risset). Pored komponovanja i istraživanja, Radivojević je radio i kao muzički kritičar za švajcarske muzičke časopise „Disonnance” i „Schweizer Musikzeitung”.

Ono čime je Radivojević kao kompozitor zaokupljen tiče se odnosa formalno-intelektualnog aspekta komponovanja i intuitivno-improvizovanog pristupa koji ističe čulno-telesnu privlačnost datog muzičkog materijala. Zvučni pejzaž Radivojevićevih dela je postavljen u formi novootkrivenog kvazi-baroka, s traženjem zadovoljstva u telesnom i odbacivanju purističkih ideala. Oslobođena potrebe da beži od materijalnog i telesnog, njegova muzika se poigrava maskama koje postaju značajnije od lica koje skrivaju. U tom smislu, estetski koncept koji Radivojević istražuje tiče se nestabilnosti, transformacije i obilja aktivnosti, fluidnosti i kontinuirane tenzije ljudske uslovljenosti. Njegove kompozicije su odraz ekstenzivnog istraživanja gestikularnog i telesnog aspekta sviranja i slušanja, kao i načina na koji su oni povezani sa muzičkom ekspresivnošću. Uopšteno govoreći, interesuju ga odnos performativnosti i narativnosti u muzici, kao i dramatični aspekti muzičke forme. Razrađujući različite modalitete između šumnih i harmonskih aspekata zvukova, kao i gestikularnih i temporalnih polja, kompozitor istražuje moguće energetske tokove muzičke forme. Inspiraciju za svoje kompozicije crpi dobrim delom i iz književnosti.

Njegove kompozicije izvodili su, između ostalih, sledeći orkestri: Neue Vokalsolisten, Trio Accanto, MDI, Trio Abstruckt, Il Suono Giallo, Mis-en, Boston New Music Initiative, Proton Bern, Vortex, Oerknal, Lucerne Festival Alumni ansamble, Ansambl Recherche, Asko/Schönberg, Interface, Contrechamps, Nouvel Ensemble Contemporain, Ansambl Studio 6, Gradilište…

Radivojevićeve kompozicije su izvođene na sledećim festivalima: Lavaux Classics (Kili, Francuska), Festival Archipel (Ženeva, Švajcarska), Lucerne Summer Festival (Lucern, Švajcarska), Opening Festival (Trir, Nemačka), Cluj Modern Festival (Kluž, Rumunija), Međunarodna tribina kompozitora (Beograd, Srbija), Prism Festival (Hong Kong), Musikfestial (Bern, Švajcarska), Delian Academy of New Music (Mikonos, Grčka)…

—————————————————

Projekat Novo u popularnoj muzici propituje odnose savremene i nove popularne muzike. Iako popularna muzika može imati komercijalni potencijal na uštrb kvaliteta muzičke ekspresije, inovacije i participativnosti, ona pak odiše autonomnim tendencijama u muzičkoj kreativnosti. Uzimajući u obzir ovu dvosmislenost, projekat teži da markira progresivne tendencije u savremenoj muzici ugošćavanjem kompozitora i muzičara koji su aktivni na raskršću savremene popularne i tzv. ozbiljne muzike. Implementacijom ovih tendencija kroz izvođenja, radionice i razgovore, želimo da otvorimo nove prostore muzičkog istraživanja i produkcije, i da podstaknemo aktualizaciju i kontekstualizaciju kroz preispitivanje trenutnog stanja na lokalnoj muzičkoj sceni.
Interes projekta je koliko umetnički i edukativni toliko i društveni budući da nova popularna muzika i njoj imanentna kritika relativizuju ekskluzivnost ozbiljne muzike i propituju hijerarhiju u muzičkoj proizvodnji, brišući granice između uloga kompozitora i izvođača kao i potrebu za ulogom poručioca/medijatora. U tom smislu je specifičan cilj projekta svojevrsna politizacija umetnosti i kreativnog procesa kroz pretvaranje kompozitora u izvođače i izvođača u stvaraoce, kroz improvizaciju i zajednički rad. U tom smislu je jednaka pažnja istovremeno poklonjena pitanju muzičke prakse (Šta radimo sa muzikom?) kao i pitanju mišljenja umetničke stvari (Kako mislimo muziku?), odnosno pitanju specifičnog međuodnosa ova dva ključna aspekta procesa umetničkog stvaralaštva.